Şiir - İstanbul Rüzgarları - Şeyda Bozkurt

İstanbul rüzgarları bağrımda esiyor

Bu soğuk kış geceleri bitmek bilmiyordu

Sıradan hayatım sona ermiyor

Kalbimdeki ateş dinmek bilmiyordu

İstanbul rüzgarları derinlerde esiyor

Üşüyorum yorgunum soğuk havalar hiç geçmiyor

Her gün yeniden acın tazeleniyordu

Yekpare aşkın beni benden ediyordu

İstanbul rüzgarları bu gece sessiz esiyor

Sokaklar yalnız ben yağmurlarla ağlıyorum

İstanbul benden vazgeçmişti

Sokaklar yağmur ve gece beni terk etmişti

İstanbul rüzgarları gözlerimde esiyor

Gözlerimde sonsuz bir pınar gibi

Bu terk ediliş beni sensiz, beni bensiz bıraktı

İstanbul beni terk etmişti

Şeyda Bozkurt