temeli atılmış mutluluğun

inşaatından geçtim

asgari sevginin yanında

yemek + yol

kiracısına yetmedi

 

fularımda susturduğum

tenimden geçtim

çitlenmiş çiçeklerinin

kabuklarını gördüm

bariyerlerde

gübre olmaya gelmedi

 

kendime bağladığım

köprülerden geçtim

yalanlar istedi canım

incinmeme değmedi

 

beklemekten sıkılmış bir

yası boğuyorum

yerçekimsiz soluğuna

açılan kucağımda

ibre 260

önümü göremiyorum