Deneme - Ruhun Macerası - Gülşen Aslan

Kafasını çeviremezdi hiçbir derde çünkü birileri gerçekleri anlatmalıydı fikrince. İyi olanlar hep vazgeçmiş, kötüler hep zulmetmiş, bütün kapıları zenginler açmış ve fakirin suratına kapatmış. Yürüdü kar durdu saçlarına, ıslandığı oldu kirpiklerinin. Melekler ile şeytanların kol kola yürüdüğünü gördü. Yüzünde ataklar oluştu. Mimikleri dondu. Bazen kaleminin bile gelmedi gördüklerini yazası. Kafasının içindekilerden kurtulmak istiyordu. Kurtulmak istedikçe susuyordu, sustukça büyüyordu düşünceleri. Yüreği bağırıyordu, bir savaşı vardı belli ki. “Daha ne kadar kanayabilir? Ne kadar kanabilirdi?” diyordu. Pes etmemişti, tükenmemişti umudu. Güneşe sığındı bir yaz daha kuytu köşelerde. Elindeki kalemle gök kuşağı yaratmak istiyordu. Büyüyen düşüncelerini yazarak küçültmeye çalışıyordu. Boşa kaymış olamazdı yıldızlar, tutacaktı şansı. Gittiği yolda çiçek açacaktı ve yoldakilere de çiçek açtıracaktı. Hiçbir yol aşılmaz değildi. Her yol için sabır gerekiyordu. Pişman olmaktan değil pişman olamayacak kadar kibirli olmaktan korkuyordu. Kafasındaki dalgalar serin ve bir o kadar da derindi. Dışında bir kahraman içindeyse masal dinlemek isteyen bir çocuk vardı. Dinlediği şarkıları sevmemişlerdi çünkü çok mutlulardı. Güvenmekten değil güvenilmemekten korktuğu kadar birini incitmekten de korkuyordu. Tüm olan biteni düşünürken tenhalaştığını, büyüdüğünü, yağmurlar yüzünden kâğıttan yaptığı o geminin battığını ama yağmuru da suçlamadığını fark etti. Acıya dayanamadığı günler oldu. Kaç kışla boğuştu? Kaç kez ısırdı dudaklarını ağlamamak için? Kim soruyordu ona boğulduğu dalgaları? Tüm bu sorulara cevap arıyordu. Acıya karşı direnci her geçen gün azalıyordu, farkındaydı. Kalemini koydu masaya. Her şeyin farkında olmasının ona kattığı gücü de düşündü. “Vazgeçtim” demediği için şanslı olduğunu da düşündü. Artık acılarını düşünecek kadar uzun değildi ömrü. Ömrün taksimetresi azalıyordu. Yürümesi gereken birçok yol, gülmesi gereken birçok konu, hayat vermesi gereken hayaller ve açması gereken eksik bir gelincik vardı.